در بین سریالهای جدید، نام «مهیار عیار» هم به چشم میخورد که اثری تاریخی است و نقش اصلی آن یعنی خاتون را متین ستوده بازی کرده.
حتما چنین تجربهای برای او چالشی مهم بوده و آرزو میکنیم نتیجه کارش مورد قبول خاص و عام بیفتد.
ذهن ژورنالیستی اما اجازه نمیدهد کنجکاویمان را پنهان کنیم که حاصل آن شده گزارشی درباره کارنامه خانم ستوده و سوالات و ابهاماتی ناظر به پروژه تاریخی او.
مورد اول| چالش چهره تاریخی
اولین ویژگی یک بازیگر برای نقشآفرینی در اثری تاریخی، انطباق چهره او با شخصیت است.
«مهیار عیار» روایتکننده قصهای در دوران صفویه است و از همین معبر سوالی شکل میگیرد که متین ستوده گزینهای مناسب بوده؟
اشتباه نشود، قصد قضاوت درباره تصمیم این بازیگر برای ایجاد تغییراتی اساسی در چهرهاش را نداریم.
از رازی مگو هم حرف نمیزنیم که اتفاقا چندی پیش در رئالیتیشو «جوکر» صحبت از عملهای زیبایی ستوده شد و خودش نیز مقاومتی در برابر شوخیهای همکاران نداشت.
صرفا کنجکاویم ببینیم حاصل دسترنج گریمور سریال «مهیار عیار» چه شده.
بر اساس عکسهای سریال، نتیجه کار چهرهپرداز جواب داده و چه بسا در قاب تصویر هم کسی نتواند پروژه گافگیری مبنی بر عدم همخوانی صورت ستوده با شخصیت تاریخی خاتون را کلید بزند.
این را هم از یاد نمیبریم که اساسا تغییرات چهره بازیگران تبدیل به چالشی مهم برای آثار تاریخی شده و ستوده در این مسیر تنها نیست.
نمونه متاخر آن «جیران» است که کارگردان در تصمیمی رندانه، همه اجزای سریال خود را خوشرنگ و لعاب کرد و از بانوان دربار ناصرالدین شاه، شمایلی نزدیک به واقعیتهای روز ساخت.
هرچند خیلیها همچنان این بخش را ایرادی بزرگ میدانند.
درباره «مهیار عیار» اما ماجرا فرق میکند و گفته میشود حساسیتها برای واقعنمایی اولین سریال درباره دوران صفویان بالا بوده.
مورد دوم| خان سخت
سوای چهره، اصولا این پرسش مطرح است که متین ستوده در قامت یک بانو از دوران صفویه چه عملکردی از خود بهجا گذاشته.
اندکی بدبینی حاصل برخی انتخابهای بد، عملکرد نهچندان درخشان و حضور دست و دلبازانه این بازیگر در رئالیتیشوها است که در ادامه نگاهی گذرا به آنها خواهیم داشت.
خبر خوب اینکه در کارنامه متین ستوده سریال کمدی «لیسانسهها» به چشم میخورد و او با هدایت سروش صحت در نقش «ترانه» موفق حاضر شد.
جنس بازی ستوده در این سریال، خاص بود و در عین جدیت کنش و واکنشهایی داشت که از مخاطب خنده میگرفت.
فعلا همین نشانه امیدوارکننده را داشته باشیم تا ببینیم برای او در «مهیار عیار» چه سرنوشتی رقم خورده است.
مورد سوم| عضو ثابت رئالیتیشوها
کسی نمیتواند قاطعانه اثبات کند که حضور در رئالیتیشوها روی کیفیت کار بازیگران تاثیر منفی میگذارد.
با این حال کاملا روشن است که همکاری مستمر و متعدد با چنین محصولاتی، بازیگر را سهلالوصول میکند و عطش تماشای فیلم و سریالهای او از سوی مخاطب کم میشود.
متین ستوده جزو پیشگامان و رکوردداران برنامهها و مسابقات مختلف است: «رالی ایرانی، ناتو، ارتش سری، تیانتی و جوکر 2».
کاش او تجدید نظر کند و در وهله اول بر فیلم و سریالهایی شاخص متمرکز باشد.
مورد چهارم| در انتظار شگفتی
سیدجمال سیدحاتمی جزو کارگردانهایی است که علاوه بر روایت سرگرمکننده قصههای مختلف، بازیهایی خوب از بازیگران میگیرد.
این نکته، دیگر وجه امیدوارکننده درباره حضور خانم ستوده در سریال «مهیار عیار» است و حتی میتواند جهشی بلند برایش به حساب بیاید.
او از سن پایین حضور مقابل دوربین را تجربه کرده اما خیلی طول کشید تا تواناییاش اثبات شود.
چنین اتفاقی سال 92 و با سریال «یادآوری» رخ داد اما آثار بعدی، ظرفیت درخشش برایش فراهم نکردند تا اینکه نوبت به سریال سه فصلی «لیسانسهها» رسید.
ستوده سال پیش در سریال خانگی «عقرب عاشق» هم عملکردی قابل قبول داشت اما چه حیف که خود سریال شکست خورد.
او یکی از بازیگران سریال بلاتکلیف «آهوی من مارال» هم هست که برای شبکه نمایش خانگی ساخته شد و داستانی از دربار قاجار دارد.